Tag: kradzież w kodeksie wykroczeń

  • Kradzież w kodeksie karnym i kodeksie wykroczeń

    Kradzież w kodeksie wykroczeń

    Kradzież w kodeksie wykroczeń (dalej jako k.w.) jest uregulowana w art. 119 § 1. Zgodnie z tym przepisem, kto kradnie lub przywłaszcza sobie cudzą rzecz ruchomą, jeżeli jej wartość nie przekracza 800 złotych, podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

    Kradzież polega na zaborze cudzej rzeczy ruchomej i przejęciu władztwa nad tą rzeczą. Wykroczenie to może być popełnione tylko umyślnie. Nie ma czegoś takiego jak nieumyślna kradzież. Nie można ukraść rzeczy ruchomej nieumyślnie. Jeżeli ktoś twierdzi, że ukradł coś nieumyślnie, to nie dopuścił się kradzieży.

    Jak widać z cytowanego przepisu, kradzież jest wykroczeniem, jeżeli wartość przywłaszczonej cudzej rzeczy ruchomej nie przekracza 800 zł.

    Kradzież w kodeksie karnym

    Kradzież w kodeksie karnym (dalej jako k.k.) jest uregulowana w art. 278 § 1 k.k.  Według tego przepisu, kto zabiera w celu przywłaszczenia cudzą rzecz ruchomą, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Przestępstwo to podobnie jak wykroczenie z art. 119 k.w., może być popełnione tylko umyślnie z zamiarem bezpośrednim. Cytowany powyżej art. 278 § 1 k.k. posługuje się określeniem „w celu”. Sprawca musi więc chcieć dokonać zaboru cudzej rzeczy ruchomej, a także cudzej karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego (art. 278 § 2 k.k.) oraz cudzego program komputerowego (art. 278 § 3 k.k.). Sprawca musi też chcieć bezprawnie korzystać z energii (art. 278 § 5 k.k.). Zwrócić należy uwagę, że do znamion przestępstwa kradzieży nie należy działanie w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (z wyjątkiem określonym w art. 278 § 3 k.k.). Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 23 kwietnia 1998 r., sygn. I KZP 1/98 stwierdził, że „zabór mienia z zamiarem jego niezwłocznego porzucenia oznacza, że sprawca zamierza postąpić z nim jak właściciel, a w związku z tym celem jego działania jest przywłaszczenie tego mienia”. W przypadku kradzieży cudzego programu komputerowego sprawca musi ponadto działać w celu osiągnięcia korzyści majątkowej (art. 278 § 3 k.k.).

    Zasadnicze podobieństwa kradzieży w kodeksie wykroczeń i kodeksie karnym

    1. Oba czyny zabronione polegają na zaborze cudzej rzeczy ruchomej i przejęciu władztwa nad tą rzeczą.
    2. Oba czyny zabronione mogą być popełnione tylko umyślnie.

    Zasadnicze różnice pomiędzy kradzieżą w kodeksie wykroczeń i kodeksie karnym

    1. Kradzież w k.w. jest wykroczeniem. Kradzież w k.k. jest przestępstwem. Przestępstwo kradzieży zaczyna się, jeżeli wartość rzeczy ruchomej do zaboru której doszło, przekracza wartość 800 zł.
    2. Kradzież w k.w. dotyczy zaboru cudzej rzeczy ruchomej. Kradzież w k.k. dotyczy oprócz zaboru cudzej rzeczy ruchomej także kradzieży cudzej karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego, cudzego program komputerowego oraz energii.
    3. Różnice dotyczą zagrożenia karą. Kradzież w k.w. jest zagrożona karą aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny. Przestępstwo kradzieży w k.k. w typie podstawowym jest zagrożone karą pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
    4. Jeżeli sprawca wykroczenia kradzieży zostanie schwytany na gorącym uczynku lub bezpośrednio po popełnieniu tego wykroczenia, to może zostać ukarany mandatem (art. 97 § 1 pkt. 1 kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia). Jeżeli sprawca dopuszcza się przestępstwa kradzieży, to postępowanie mandatowe nie znajduje zastosowania.

    Kradzież – pomoc prawna

    Zapraszam do kontaktu z Kancelarią Adwokacką w temacie obrony w sprawach kradzieży lub też innych przestępstw przeciwko mieniu.